- art. 120 § 1 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (t.j. Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512 ze zm.; dalej: „PrUp”) w związku z art. 1000 § 1 oraz art. 1004 § 1 KPC przez błędna wykładnię i uznanie,
Pozwani wnieśli o oddalenie powództw w całości i zasądzenie od powodów kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Przechodząc do oceny zarzutów naruszenia prawa materialnego należy stwierdzić, że także te zarzuty nie mogą odnieść zamierzonego skutku. Sąd Apelacyjny w pełni podziela rozważania prawne przedstawione przez Sąd pierwszej instancji, przyjmując je także za podstawę własnego rozstrzygnięcia.
Wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 21 października 2009 r., w sprawie I C 579/09 nie został skutecznie zaskarżony, a jego sentencja nie została także sprostowania w trybie art. 350 KPC. Bezspornym jednak między stronami było, że wyrok ten odnosi się do umowy leasingu Nr (...). Oznacza to, że zakres mocy wiążącej orzeczenia z dnia 21 października 2009 r. Sąd Okręgowego w Warszawie obejmuje sumę rat leasingowych wynoszących po 4.626,42 zł powiększonych o odsetki, a nie sumę rat leasingowych wynoszących po 12.171,74 zł.
Sąd Apelacyjny ustalił i zważył co następuje:
Apelację od tego wyroku wniósł powód, zaskarżając go w pkt 2 i 3 tj. w zakresie oddalającym powództwo ponad kwotę 136.478,40 zł., a także w pkt l w zakresie ograniczenia odpowiedzialności do odsetek za ostatnie dwa lata przed przysądzeniem własności, zarzucając temu rozstrzygnięciu naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez ich niezastosowanie, a to art. 24 ust. 5 i art. 26 ust. 3c ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) w zw. z art. 69 ustawy z dnia 6 lipca 1982 roku o księgach wieczystych i hipotece ( t.j. Dz.U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 ze zm.- w brzmieniu obowiązującym do 20 lutego 2011 roku), tj. niezastosowanie powołanego przepisu art. 24 ust. 5 ustawy, wyznaczającego zakres zabezpieczenia hipotecznego z tytułu zadłużenia w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne.
przyjęcie, że ZUS Inspektorat w G. w okresie od dnia 1 listopada 2006 roku do dnia 30 czerwca 2011 roku wypłacił do rąk pozwanej należną powodowi rentę inwalidzką w kwocie 10.647,88 złotych, gdy tymczasem wypłacona została kwota 34.963,48 złotych, kancelaria adwokacka łódź
Wniósł także o połączenie niniejszej sprawy do wspólnego rozpoznania ze sprawą toczącą się między stronami przed tut. Sądem zarejestrowaną w repertorium AmC pod Nr 4657/12.
Uwzględniając powództwo w wyroku z dnia (...) października 2011 r. Sąd Okręgowy ustalił, że pozwany W.M. wystawił na zlecenie strony powodowej weksel własny na kwotę 159.401,52 zł, który poręczyła jego żona. Mimo wezwań pozwani nie uregulowali należności wekslowej.
Zarzut naruszenia art. 484 KC jest uzasadniony, a ile dotyczy niewłaściwego zastosowania art. 484 § 2 KC. Nie można natomiast podzielić zarzutu, że Sąd Okręgowy dopuścił się naruszenia art. 484 § 1 KC. Z uzasadnienia apelacji wynika, że apelującym chodziło im o paragraf 2 tego przepisu.
Rozstrzygając o kosztach procesu za II instancję skorzystał w stosunku do niej z dobrodziejstwa przepisu art. 102 KPC i nie obciążył jej nimi w z tych samych przyczyn, dla których uczynił to Sąd Okręgowy (jw.).
- ewentualnie: