O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 KPC Wysokość kosztów zastępstwa procesowego ustalono na podstawie § 2 i § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu oraz § 2 i § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Wyrokiem z dnia 26 lipca 2006 r. w sprawie o sygn. akt IV K 934/05 uznano pozwaną Jadwigę W. za winną popełnienia oszustw na szkodę powodów w wysokości co najmniej 30.000 zł. Przestępstwo pozwanej polegało na tym, że w dniu 21 maja 1996 r. w C., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła Tadeusza i Teresę T. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie co najmniej 30.000 zł za pomocą wprowadzenia ich w błąd co do osoby będącej właścicielem nieruchomości położonej w C. przy ul. L. i 28a, stanowiącej działki gruntu o numerach 37/1 i 37/2, wyłudzając jednocześnie poświadczenie nieprawdy w zawartej w formie aktu notarialnego umowie sprzedaży, wprowadzając podstępnie w błąd notariusza Teresę O. co do osoby będącej właścicielem nieruchomości. Pozwana została skazana na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 150 stawek dziennych grzywny. Wykonanie kary pozbawienia wolności zawieszono na okres próby 2 lat i orzeczono środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu radcy prawnego i adwokata na okres 2 lat. Kierując się powyższymi przesłankami Sąd uznał powództwo za bezzasadne. 8. naruszenie prawa materialnego, w szczególności przepisu art. 471 KC poprzez nieuprawnione przejście przez Sąd I instancji na stosunek podstawowy, w sytuacji kiedy powód dochodzi zobowiązania z weksla i tym samym błędne zastosowanie przepisu art. 471 KC, co skutkowało przerzuceniem ciężaru dowodu na powoda, podczas gdy ciężar dowodu obciążał pozwaną, iż należycie wykonała umowę, a skoro sama przyznała że nie wykonała należycie umowy, to oznacza że pozwana nienależycie wykonała umowę, gdyż ta umowa nienazwana do essentialia negotii wprowadza obowiązek utrzymania 6 nowych miejsc pracy przez pozwaną w przeliczeniu na pełne etaty pracownicze; Powód przy piśmie z dnia 30 marca 2006 r. przesłał ubezpieczycielowi zgłoszenie szkody na druku, kserokopię dokumentacji medycznej, kserokopię pozwu jaki wniosła pacjentka przeciwko powodowi, odpowiedzi na pozew, oświadczenie lekarzy wykonujących operację. Przepis art. 21 KPC nakazujący przy kumulacji roszczeń przyjmować za podstawę obliczenia opłaty sądowej ogólną wartość połączonych roszczeń nie odnosi się żądań ewentualnych, a takie zostały zgłoszone w pozwie. Skoro wykluczona jest w takiej sytuacji kumulacja opłat, tzn. że nieuzasadnione jest żądanie opłat od roszczenia głównego i ewentualnego. W takiej sytuacji zgodnie z orzecznictwem wymiar opłaty uzależniony jest od tego żądania, które ma postać pieniężną. Jeżeli żadne z nich nie ma postaci pieniężnej - jak w niniejszej sprawie, opłatę należy wymierzyć od roszczenia głównego (post. SN z 06.12.2006 r. sygn. akt IV CZ 96/06) - w tym przypadku od roszczenia negatoryjnego.